Een voetschimmel is, zoals de naam al sterk doet vermoeden, een schimmel infectie van de huid van de voet. De medische term is tinea pedis (tinea =schimmel, pedis = voet). Een bekendere benaming voor voetschimmel is “zwemmerseczeem” of in het Engels “athletes foot”. Deze term suggereert dat de aandoening vaak na het zwemmen optreedt; er bestaan echter meer risicofactoren voor het oplopen van een voetschimmel. Voetschimmel komt veel voor; zeker 10% van de bevolking lijdt eraan, van volwassen mannen zelfs 20%, terwijl in groepen waarin de infectiekans groot is het percentage nog hoger ligt.
Behalve aan de voeten kunnen schimmels ook op andere plaatsen de huid infecteren
Hoe ontstaat een voetschimmel ?
Schimmelinfecties komen in de natuur veel voor, niet alleen bij mensen en dieren maar ook bij planten en voedsel. Denk bijvoorbeeld aan schimmel op brood of kaas. Voetschimmel ontstaat door een infectie met een schimmelsoort die in staat is om de menselijk huid te infecteren. Deze schimmels worden “dermatofyten” genoemd. Voetschimmels voeden zich met materiaal van de buitenste laag van de opperhuid, de hoornlaag. Schimmels planten zich voort door middel van sporen die onder voor hen gunstige omstandigheden weer kunnen uitgroeien tot schimmels.
RISICOFACTOREN VOOR HET OPLOPEN VAN EEN VOETSCHIMMEL.
In de volgende omstandigheden ontstaat er een vochtige en warme milieu waardoor sporen kunnen uitgroeien tot schimmels en zo de huid van de mens kunnen infecteren:
- Zweetvoeten en slecht ventilerende schoenen en sokken (nylon).
- Zomermaanden
- Tropisch klimaat : Veel mensen lopen in de tropen of gedurende de warme (sub) tropische maanden op blote voeten. binnenshuis dan wel buitenshuis.
- Vochtige openbare bad -en was gelegenheden , w.o. zwembad, sauna, fitness ruimtes, kleedkamers.
Contact met schimmels is echter niet geheel te vermijden. Lang niet altijd is het duidelijk waar iemand de infectie heeft opgelopen. Men moet ervan uitgaan dat sporen van dermatofyten in onze leefomgeving in ruime mate aanwezig zijn, waardoor infectie ook buiten bovengenoemde plaatsen mogelijk is.
Hoe ziet een voetschimmel eruit ?
De infectie veroorzaakt een plaatselijke ontstekingsreactie. Deze gaat gepaard met schilfering en kloofjes tussen de tenen, jeukende blaasjes aan de voetzolen of rode schilferende huidafwijkingen die vooral aan de voetranden zichtbaar zijn. Vooral de ruimte tussen de 4e en 5e teen is aangedaan, waarbij men het kenmerkende “tenenkaas” aspect kan zien; witte vochtige schilfering. Ook kunnen de nagels van de tenen zijn aangedaan. Hierbij zien gele verkleuring en brokkelig worden van de nagels . Niet zelden gaat een voetschimmel gepaard met zogenaamde blaasjeseczeem op de handen (m.n. tussen de vingers) . Dit wordt beschouwd als een vorm van overgevoeligheidsreactie op de schimmelsporen die aanwezig zijn op de voeten.